Hatırladığım yatmadan önce fotoğraflarına baktığımdı ... Kaç fotoğrafın vardı telefonumda hatırlamıyorum... Her fotoğrafında farklı bi kadınsın mübarek .. Farklı bir kimlik görüyorum ve rüyaya dalıyorum senle birlikte. Müzik çalıyor telefondan ;
Kaybetmenin tiryakisi bir çoçuk gibi
Sustum, kendime kızdım
Kırıldı ayna paramparça
Paramparça ne varsa kadınım
Yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın
Ne olur, gel, gel, gel,gel
Ben sensiz istanbul'a düşmanım
Derken zihnimin küçük oyunları ile güzel uykuya dalıyorum .Zihnimin, beynimin bu kaçıncı oyunu bana kaçıncı rüya peki ve senin yüzün gitmiyorken gözümün önünden , sen benden bi haber yaşıyor iken ben dün gece bir rüya gördüm içinde sen olan senli benli hemde ... Kolay mı değil mi bilmiyorum. Aslında zor olan senin yokluğun ve rüyalarda oluşun ,teninin rengini saçlarının güzelliğini, dudaklarının çizgisini her şeyini. Asıl o parmakların şuh kahkaların önemli olan . Rüyadan ayrılışın benim kalkışım , korkup kalkmışım terlemişim göğsümde derin bir acı sanki onu da benden alıp gitmiş gibisin ruhum u zaten geçmisin. Onu sana teslim etmiştim ben ve geceyi sabah edişim oturup düşünmem sensizliğin acısına alışmak falan zor çok zor ..
Herşey giderek zorlaşıyor benim ve senin için, sana ulaşmak başka bir duygu zaten farkında olmak bile iyi bir haber benim için ...
