Herşeyin bittiği, umutların tükendiği, düzelip normal biri olamayacağını düşünüyordum... Aslında böyle bişey yok , kafamda çok büyütüyorum meseleleri takıyorum, hatta ve hatta resmen film olup oynuyor kafamın içinde. Herkes kötü zamanlardan geçer ama ben çok yaşadım gibi, bir çok olumsuz sınavdan geçtim belki daha kötülerinide yaşayacağım ama orasını bilemiyorum ... Azçok tanıyorsunuz beni ... Aslında ben böyle değildim. Deli dolu kafasına estiğini yapan, insana neşe veren hayat dolu bir gençtim sizler gibi noldu ise son 4 yıl gibi bir zamanda oldu. Hayata küstüm oyundan çıktım,bıraktım geri döndüm. Düştüm, kalktım daha güçlü bazen direncim kırıldı aldırış etmedim. Sanırım aldırış etmediğim zamanlardayım halen ...Aşık oldum ayrıldım sonra tekrardan yaşadım aşkı ; sevmeyi. sevişmeyi... Halen ne olduğunu anlamış değilim bu vurdum duymazlık niye neden diye düşünüyorum tembellikle çalışma arasında gidip geliyorum....
Sevmeyi çok sevdim,sevildim .. Değişik insanlarda tanıdım. Hataların büyüklerini yaptım gerekli gereksiz insanı tanıdım. Ne olduklarını gördüm. bazısına güvendim bazılarını denedim güvenemedim.. Güvenmediklerimde oldu. Bazen konuşamadım dilim tutuldu. Çok sevdim deli gibi peşinden gittim. İçimdeki sesi dinlediğimde oldu . Bazen o ses yanlış söyledi . Yenildim ; yendiğimde oldu iç sesimi ... Bu defa yenildim zamandı. Sevecektim,sevmek istiyordum şanslar verildi...Acı çektim... Hoşlanmadığım şey beni tanımadan hakkımda atılıp tutulması yargılanılmaktır... Olmayacak şeyleri olmuş gösterilmesi.. Evet gittikçe zor oldum zorlaştım kendimce... Şanslımıydım bilimiyorum en azından evet yaşıyorum istediklerime tam sahip olamasamda ... Sağlıklıyım. karnım tok. Evin içindeyim yani, aile kavramını bilirim. Paylaşımcıyımdır tanımadığım biri için çok şey yapabilirim .. Ama o tanımadığı için tanımak istemediği için böyle oldu ... Saçma sapan nedenlerden ötürü hatalarım oldu içimdeki ses kulak verdim yaşanacak çok şey var gibi gördüm ve hayal kurdum ... Mutlu olmak istiyordum, her insan gibi mutluluğu yaşamak tatmak uzun zamandan sonra .O bunu istemiyormuş meğersem , olacak iş değildi bile ... Salak gibi kandım, safça sevmekti suçum ve ben buna inanıyorum kişiliğimi kendimi biliyorum...Gereğinden fazla düşündüm önemsedim onu.. Belki bu satırları okur okumaz yada... Biliyor yani yazdığımı.. Olmayacak şeylerle suçlandım ... Artık suçlamıyorum onu ve bırakıyorum denize şimdi geçmişi ... Çarşamba günü İstanbul daydım.. Güzel geçti herşeyi değiştireceğim ve herşey güzelleşecek hayatımda ... Kafamın içinde olan bitenleri ayırıyorum ayıklıyorum da artık.. Daha farklı kermit olacak yaşayıp göreceğiz ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder