Umudun kaybolmasın !!

Hiç bu kadar negatif olmamıştım.Negatiflikten kastım ne diye sormayında ? Ve umudun ilk defa bu bünyeyi terk ettiğini düşünüyorum. Bu kadar umutsuz ,mutsuz ve bu kadar çaresiz olabileceğim aklıma dahi gelmezdi.Çevremdeki insanlara bakıyorumda mutlulular sadece ve bi okadar da huzurlular.Onlar ve yakınındakiler de mutlu,umutlu ve huzurlu.Mutluluk nedense benimle değil sevdiklerimlede değil nerde kimle bilmiyorumda.Sadece düşünüyorum evrenle mi alakalı yoksa benle mi?Ne için umut  ve kime göre umut ve mutluluk?