27 Mart 2010
Dayanacak gücüm kalmadığını hissediyorum....
Artık dayanacak gücü bulamıyorum kendimde. Bendeki bu vurdum duymaz bu izole bu dört duvarlılık neden... yanlızlıktan çok sıkılır oldum artık bu hayatta yanlızlığın sadece bana mahsus olmadığını ne zaman çözeceğim diyenlerdenim.Kendimden nefret ediyoruum artık. şu fransız balkonun kapısını açıp ordan aşağıya atasım var kendime yakıştıramıyorum bu tür davranışları kendime. Sinir geliyor kendimi duvarlara vurmak geliyor. ilk defa bu kadar yanlız ilk defa çağresiz hissediyorum aslında saçmalıyorum sanırım gerçekten apayrı geliyor zaten kafam allak bullaktı dahada bulandı sevilip sevilmediğimi bile bilmiyorum şimdi... Bu şehirden gerçekten ama gerçekten nefret ediyorum kim benim yerime gelip geçmek istiyorsa buyursun gelsin ben yerimi vermeye hazırım...Kendime olan inancımı yitirdim artık. Hiçbirşeyi düşünmek istemiyorum artık. Zaten zaman kavramım yoktu olmadı olmuyordu resmen...Ben beceriksizim, ben yapamıyorum artık, hiçbişey yapmadan yaşamakta istemiyorumda. Gerçekten beceriksizim işleri başaramıyorum herşeyi yarım bıramayı seviyorum sanırım. Kader bu veya buna ne denirse artık... şimdi bunu okuyup ne düşünürsünüz hiçmi hiç bilmiyorum ama beni anlamanızı istiyorum...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
Ben anlıyorum. Yazının başında herşey normal, ama demişsin ya "kendime inancımı yitirdim artık.." kendine kız,kendinden nefret et ne olursan ol aşağıla kendini ama bak bu inancı kaybetme..
İçini dökmüşsün .)
aslında hiçbi zaman bişeye inancımı yitirip gitmiyorum oyunu istediğim gibi yazıyor yönetiyor ve oynuyorum oynatıyorum :D bazen geliyor böyle afakanlar
Son iki senedir aynı bu yazıdaki ruh hâlindeyim. Mecburiyetlerden ben de bu lanet olası şehirdeyim, ben de nefret ediyorum, kendimi eve kapatıp bu durumu düşünemeyecek kadar film, dizi izlemeye, kitap okumaya, kendimi oyalamaya çalışıyorum. Daha beteri en az bir sene daha burada kalmaya mecburum. Hayatım boyunda her böyle hissettiğimde kaçtım, başka yerlere gittim. Kendimi daha mutlu hissettiğim şehirlerde yaşadım. Ve bunun acısını şu yaşımda hissediyorum. Ve seni gayet iyi anlıyorum.
Yorum Gönder