Sen uğraş dur hayat benle !!

Hayat benle çok uğraştı. Sevdiklerimi ,sevmediklerimi  aldı.O kadar çok düştüm ve bir o kadarda çok kalktım ki hiç mi hiç hatırlamıyorum. Türllü türlü düşünceler kovalıyor beni ..Yalnızız sonuçta. Geçmişimde o kadar çok hayal kırıklıklarını, kötü günleri kapatıp geldim ki . Çok yaralandım kendime göre . Çok kaybettim, yenildim, yenildiğim kadar küsmedim kalktım hep. Ayağa kalkıp toparladım bir şekilde kendimi kaldığım yerden yada kalamadığım yerden devam ettim. Bugün ne yaşanılıyor diye sorsalar bende bilmiyorum ne yaşadığımı saçma sapan hatta. Sıkılmak, depresyon, yeni bi başlangıç yapmak kaçıp gitmek terketmek yada daha farklı şeyler geçmiyor değil. Kapandıkça içine kapanan biri oldum kimse ile birşey paylaşmak anlatmak aramak konuşmak görüşmek bile içimden gelmiyor. Hiç birşey ilgimi çekmiyor bir kaç konu dışında ; kitap kurdu olayım, habire film izleyeyim o kadar boş olduğumu hissediyorum ki . Halen doldurmak için çabalıyorum kendimi, zaman desen yetmiyor. Hiçbirşeye sahip değilim vasıf desen o da yok ki ne işe yararım diye çok düşünüyorum.. Zamanın, hayatın neleri getirip neleri götürdüğünü muhakeme etmeye başladım. İnsanın yaşamak için bir artısı olmalı nedense hep negatiflik hep bi olumsuzluk büyük olumsuzluklar güzel bişey yok  bende...  Şikayet ediyorum, öyle algılansın  şikayet etmeyi severim kavga etmeyi sevdiğim gibi ...... Kavgam çok büyük a dostlar ....