Mizacım böyle...

  İçimde hep bir hüzün var ve hep hüzünlü şarkilar dinleyesim var elimde şarap şişesi sahilde oturup ağlayasım var sonra kalkıp birine sarılasım gerçi kimde huzuru hissedeceksem kimin omzuna başımı koyup yaslıyacaksam kimseye söyleyemediğim kadar, anlatımı zor olan biraz hüzün biraz ayrılık çokça sevgi. Durumumu kısaca özetler belki. Bay depresyon diyorlar çokta umrumdaydi sanki yaşım itibari ile böyleyim bazen neşeli bazen romantik ama çokca melankolik takılıyorum kabaca tabirle hiçte sikimde değil bu durum gelip geçici diye bakiyorum. Şişelere teslim olmak belki boşluğa dalmak. Yada havadan paraşütle atlamak ... Işte bunu seviyorum vurdumduymaz umursamaz bir yanimda var. Hayatı çok ciddiye almamayi seviyorum çok tokatını yedim.Yemeye devam etsemde...  Ve bir o kadarda düştüm. Kalktığım mı çok düstügüm mü diye sorsan hiç saymadim bilmiyorum der geçerim ama düşüşlerim acıydı bir çok insanın canını yaktı. Halbu ki o düşüşlerde bende canimdan eser kalmadi!!!